ตอนนี้ผมต้องบริหารลูกน้องเป็นจำนวนมาก ซึ่งผมก็จะพอมองออก ว่าแนวทางของแต่ละคนทำงานเป็นอย่างไร แล้วเค้าเหล่านั้น ควบคุมลูกน้องของตัวเองเป็นอย่างไร รวมถึง มีการพัฒนาตัวเองได้อย่างไรก็ ก็จากการตอบสนองเวลาทำงานด้วยกันนี่แหล่ะ

นักศึกษา

บางคน ปรับปรุงตัวทุกครั้งที่ผมแนะนำ ผมถือว่าคนเหล่านี้คือคนที่น้ำไม่เต็มแก้ว พร้อมให้เติมตลอดเวลา และปรับตัวเข้ากับสถานการณ์การทำงานได้ทุกรูปแบบ ทุกบริษัทที่เค้าทำงาน คนแบบนี้ ถ้าอยู่ถูกที่ จะโตเร็วมาก

นักเถียง

บางคน ที่จะเถียงตลอด ซึ่งผมชอบเหมือนกัน เพราะเป็นคนที่กล้าออกความเห็น และความเห็นก็อาจจะนำไปซึ่ง solution ใหม่ที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ แต่หลังจากนั้น จะแสดงออกทางพฤติกรรมเป็นสองแบบ หนึ่งคือ เถียงแล้วก็ไม่ฟัง ยังคิดว่าสิ่งที่ตัวเองคิดถูก ซึ่งท้ายที่สุด ผลออกมาคคือตัวเองคิดผิด คนแบบนี้ ย่ำอยู่กับที่แล้ว เพราะน้ำเต็มแก้ว เข็นให้โตยาก จะโตได้ด้วยตัวเองเท่านั้น (ทำงานแบบไม่มีเจ้านาย) กับ สองก็คือ เถียง เพื่อหาข้อสรุป แล้วดำเนินการตามข้อสรุป จนได้ผลออกมาอย่างที่ควรจะเป็น คนแบบนี้ ถ้าได้อยู่บริษัทฝรั่งจะเหมาะมาก โตเร็วแบบพุ่งกระฉุดเลย เพราะถือว่าเป็นคนที่มีความคิด กล้าเสนอ idea (ซึ่งคนไทยส่วนใหญ่ไม่เป็นแบบนี้)

นักค้าน

บางคน จะเอาชนะ เถียงอย่างเดียว รับฟังในสิ่งที่ตรงกับที่ตัวเองคิด และสนับสนุนแต่สิ่งที่ตัวเองคิดเพียงอย่างเดียว ที่เหลือ ค้านหมด ไม่ใช่ค้านเพื่อนำเสนอ แต่ค้านเพื่อหักล้างอย่างเดียว คนแบบนี้เป็นคนที่ไม่น่าร่วมงานด้วย เพราะว่า ไม่ทำให้บริษัทก้าวหน้า ยังเป็นตัวฉุดรั้งบริษัทอีกต่างหาก

นักเรียน(ที่ไม่รู้จักจำ)

บางคน ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ถ้าเป็นเรื่องใหม่ ไม่รู้เรื่องนั้นไม่แปลก ก็ต้องผ่านการเรียนรู้ การสอน การแนะนำ แต่หลังจากนั้น ก็ยังไม่รู้เรื่องอีก ในเรื่องที่เคยบอกไปแล้ว ต้องให้คนมาสอนซ้ำๆ คนแบบนี้ต้องระวัง เพราะว่าจะไม่ผ่าน probation เอาได้ง่ายๆ

นักสู้(แล้วก็ถอย)

บางคน ทำงานไปในแบบที่รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง คนไหนสอนอะไรมาก็จำบ้าง ไม่จำบ้าง ทำๆหยุดๆ เดี่ยวฟิตเดี๋ยวหยุด หาความสม่ำเสมอไม่ได้ แบบนี้ จะ performance ดีเป็นช่วงเวลา แต่ผลรวมออกมาคือ ให้ทำงานได้แต่ไว้ใจไม่ได้

ทั้งหมดนี้ ให้ลองพิจารณาตัวเองดูว่าเข้าข่ายข้อไหน ถ้าเป็นข้อที่ไม่ดี ก็ให้รีบปรับปรุงตัวได้เลย โดยผมก็มีสูตรสำเร็จในการปรับปรุงตัวมาบอกด้วย ไม่ยากครับ

วินัย

ถ้านึกไม่ออกว่า อย่างไรคือมีวินัย ให้ลองนึกถึงทหาร ที่ต้องตื่นตรงเวลา ทำกิจวัตรต่างๆอย่างมีแบบแผนที่ตายตัว (เวลาที่ฝึก หรือไม่ได้ออกรบ) เพราะวินัยจะเป็นตัวขับเคลื่อนพฤติกรรมอีกหลายอย่างที่ดีและไม่ดี แต่ว่าเป็นสิ่งพื้นฐานที่ต้องมีเลย การจะทำตัวเองให้มีวินัยก็ง่ายมาก แค่พยายามตื่นให้ตรงเวลาทุกวัน หรือ นาฬิกาปลุกปุ้บ ลุกปั้บ หรือว่าพยายามเข้านอนให้ตรงเวลาทุกวัน (ย้ำว่าพยายาม เพราะชีวิตแต่ละคนแต่ละวันไม่เหมือนกัน)

จัดตารางชีวิต

นึกถึงสมัยเรียนที่คุณครูบอกให้จัดตารางสอน ก็แบบนั้นแหล่ะครับ เราต้องจัดตารางชีวิตเราเพื่อให้รู้ว่า ช่วงเวลาไหน จะต้องทำอะไร และถ้าจะให้ดี ควรระบุเอาไว้ด้วย ว่าสิ่งที่เราควรจะได้จากช่วงเวลาเหล่านั้นคืออะไรบ้าง ถ้าเราจัดโดยที่เราไม่รู้เป้าหมาย เมื่อถึงเวลาเราก็ไม่อยากทำ เพราะไม่รู้ว่าทำไปทำไม สิ่งนี้ จะได้วินัยเป็นตัวช่วยขับเคลื่อนเพื่อให้เกิดขึ้นได้จริง

มีสติ

คนส่วนใหญ่เลย ใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีสติอยู่กับตัว เพราะวันหนึ่งความคิดคนเรามีมาก 50000-60000 เรื่องต่อวัน จิตเราก็เลยคิดไปเรื่อยๆ ถึงเรื่องที่ทำงาน ที่บ้าน ครอบครัว เงิน งาน เพื่อน เที่ยว ฯลฯ ตลอดทั้งวัน แล้วอย่างยิ่งเวลาที่เรานัดเพื่อน เพื่อกินอาหาร แล้วพูดคุยกัน ช่วงเวลานั้นก็จะยิ่งฟุ้งซ่านไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมากขึ้นไปอีก ทำให้เรายิ่งขาดสติไปอีก (ยังไม่นับเครื่องดื่ม แอลกฮอลล์อีกนะ) เพราะจิตเราก็คิดแต่จะนินทาว่าร้ายคนอื่นไปเรื่อยๆ แต่หากมีสติ พิจารณาแล้วเราจะรู้ว่า เวลานั้นเราเปลี่ยนไปทำประโยชน์อย่างอื่นให้กับเราจะดีกว่ามากๆ ตรงนี้ วิธีการก็คือ ให้เราพยายามระลึกถึงตัวเอง ว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ ทั้งๆที่เรากำลังทำสิ่งนั้นนั่นแหล่ะ เช่น เราแปรงฟันอยู่ บอกกับตัวเองอย่างนั้น เรื่อยๆ ในเวลาที่เราแปรงฟัน เพราะหลายคน เวลาแปรงฟันจะเป็นเวลาที่ฟุ้งซ่านมาก พยายามระลึกตัวเองให้ได้ตลอดทั้งวัน ง่ายๆแค่นี้เราก็เป็นคนที่มีสติขึ้นแล้ว

ง่ายๆแค่สามข้อนี้แหล่ะ ที่จะทำให้เราพัฒนาตัวเองขึ้นได้มาก และจะประสบความสำเร็จได้อย่างไม่ยากเลย และฝากเอาไว้คำนึง

จงเปลี่ยนตัวเองซะ ก่อนที่บริษัทจะบังคับคุณให้เปลี่ยน(งาน)

คงจะดีถ้าเราสามารถทำงานทุกอย่างได้โดยที่ไม่ตกหล่น หน้าที่การงานเราน่าจะก้าวหน้าขึ้นอย่างแน่นอน แต่ก่อนจะไปถึงตรงนั้น เราต้องเป็นคนที่บริหารจัดการตัวเองให้ได้ก่อน

งานที่ได้รับมอบหมาย ต้องดำเนินการให้แล้วเสร็จ

งานใดก็ตามที่เราได้รับมอบหมายให้ดำเนินการแล้ว โดยเฉพาะงานที่เราได้รับปากไปแล้วว่าจะสำเร็จ จำเป็นจะต้องดำเนินการให้ครบทุกงาน ไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรก็ตาม หรืออย่างน้อยที่สุด เราก็ต้องได้พยายามแล้ว และพบว่ามันไม่สำเร็จจริงๆ ด้วยเหตุผลที่มีน้ำหนักเพียงพอ อ่านต่อ… “ลืมทำงาน แก้ได้ง่ายๆ” →